maak

Paasfeest

Zoals Kerst voor veel mensen een feestelijk hoogtepunt van het jaar is, zo is Pasen dat voor mij en mijn moeder. Het is ons vooral te doen om de profane versie van dit jaarfeest. Wij vieren de komst van de lente met een uitbundigheid die past bij deze altijd weer verwonderende manifestatie van de levenskracht van de natuur.

foto JvO | Ricardo met wilgentakken

In mijn kindertijd waren onze ontbijttafels rijkelijk voorzien van gele tafeltinten, boterlammeren met krentenoogjes, gebreide en gehaakte eierwarmers in de vorm van hoedjes, vilten paashazen, decoratiekuikens en lentebloemen. Op ons bord, vóór het glas vers geperste sinaasappelsap (waar altijd wel een keer een kuiken in tuimelde) lag ieder jaar een cadeauboek voor mijn broer en mij klaar.

Daarna beschilderden wij eieren aan de eettafel en een enkele keer waren er verstopte paaseieren in de tuin om naar te zoeken. Rond koffietijd arriveerden onze grootouders van O. of grootmoeder de B. met een kleurig, spaanhouten mandje, waarin zich een kip of haas van chocolade bevond, omringd door kleine chocolade-eitjes. De kleurrijke, metallic wikkels vonden mijn broer en ik zo mooi dat wij daar veelkleurige confetti van maakten, die wij ‘flensjes’ noemden.

 

Tijdens het traditionele Paasautotochtje door de ontluikende Betuwe, aan het einde waarvan grootmoeder de B. naar huis werd gebracht, strooiden wij onze Paasconfetti stiekem in haar mantel. En stelden wij ons voor hoe verbaasd zij thuis zou kijken bij de ontdekking daarvan. Zoiets grappigs kon alleen mijn broer bedenken. Onze grootmoeder zat bij welke autorit dan ook op de achterbank, want dat achtte zij de veiligste plaats. Dat dit betekende dat haar dochter – onze moeder – dan voorin meer risico liep, was voor haar van ondergeschikt belang. Dit nam mij als kind niet voor haar in.

 

Aangezien zij doof was aan één oor leunde zij op de achterbank altijd ver naar voren om met mijn moeder voorin te kunnen converseren. Mijn broer en ik moesten daarom ons gemak houden, wat niet meeviel. Toen wij ons tijdens zo’n voor ons te lang uitgevallen Paastochtje een keer stierlijk verveelden, lukte het mijn broer om een compleet verlengsnoer aan de rugkant door haar mantel te leiden en er ongemerkt weer uit te verwijderen. De snippertjes confetti die op magnetische wijze kleefden in haar bontkraag en grijze wrong schitterden in het heldere voorjaarslicht. 

Aan de versierde ontbijttafel en het beschilderen van eieren heb ik fijne herinneringen. Al jong begon ik mijn moeder bij de voorbereidingen te helpen en decoreerden wij samen in de vroege ochtend de Paastafel. Sinds mijn ouders op leeftijd zijn, houd ik de traditie levend en komen zij samen met mijn broer en zijn gezin bij ons (Palm)paasfeest vieren. Het beschilderen van uitgeblazen eieren vormt daarvan de kern. Van kleinkind tot grootouder, iedereen doet mee.

 

We bewaren en koesteren onze zelf beschilderde eieren. Door de jaren heen groeit de collectie, al sneuvelen er ieder jaar een paar. De recent beschilderde eieren hangen in de wilgentakken zij aan zij met de exemplaren van lang geleden. Sommige zijn meer dan 20 jaar oud, door wijlen mijn tante Tet beschilderd of door onze (stief)dochter Nina, inmiddels zelf moeder van een kindje.


Heb je al zin gekregen om uitgeblazen eieren te beschilderen? Dit heb je nodig: bio eieren, een eierprikker, een (stop)naald of speld, een rietje, garen, lucifers, een snoeischaar, waterverf, penselen en (optioneel) vernis.

Zo gaat het. Prik met de eierprikker boven en onder een gaatje in het ei. Maak beide gaatjes voorzichtig iets groter met een (stop)naald. Steek er een rietje in en blaas het ei uit. (Met het struif maak je later een omelet of iets anders lekkers). Knip met een snoeischaar circa 2 cm lange stukjes lucifer. Knoop aan ieder stokje een lusje van garen. Steek het stokje met lusje verticaal in het gaatje en positioneer het stokje daarna horizontaal in het ei. Voilà, het ei kan hangen en het schilderen gaat beginnen. Zodra de beschildering is gedroogd, kun je het Paasei afwerken met vernis. Omdat een uitgeblazen ei fragile is, kun je jonge kinderen beter laten schilderen op een hardgekookt ei.